Pageshttp://www.mediafire.com/file/q0xk7cd1oh3f02r/%E1%80%9B%E1%80%90%E1%80%94%E1%80%AC%E1%80%9E%E1

Sunday, October 25, 2009

ရွမ္းလူမ်ဳိးသမုိင္း

ေခါင္စဥ္

ရွမ္းလူမ်ဳိးသမုိင္း


ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ေနထုိင္လ်က္ရွိေသာ ရွမ္းလူမ်ဳိးတုိ႕၏ သမုိင္းေႀကာင္းအား ေလ့လာမည္ဆုိပါက အနည္းဆုံး ဘီစီ ၆၅၀ အထိ သြားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ယခင္က ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပညာရွင္မ်ား ေရွးေခတ္ ဘီစီ ၅၀၀၀ ခန္႕က ရွမ္းဘုရင္တစ္ပါး၏ ဂူအား တရုတ္ႏုိင္ငံ စီခြ်မ္ျပည္နယ္တြင္ တူးေဖာ္ေတြ.ရွိခဲ.ပါသည္။ ထို႕ျပင္ တရုတ္ရွင္ ဘုရင္မင္းပာန္ ဘုရင္မင္းထက္ပို၍ ေရွးက်ေသာ ေရွးေပာာင္းဘာသာေရးဆိုင္ရာ ပူေဇာ္ရာ ေၾကးအုိးခြက္ပန္းကန္မ်ားကိုလည္း ရွာေဖြေတြ.ရွိခဲ.ပါသည္။ ၁၃ ရာစုမွစ၍ ရွမ္းဘုရင္မင္းသည္ အင္းဝျပည္ အေနျဖင္.ျမန္မာျပည္ တစ္ျပည္လုံးနီးပါး အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ.ရာ ၁၄ ရာစုႏွစ္ အလယ္ပိုင္းတြင္ ထပ္မံ၍ နယ္ေျမခဲ်.ထြင္ခဲ.ရာတြင္ တရုတ္ႏုိင္ငံ အေနာက္ေတာင္ဘက္ႏွင္႕ ေတာင္ပိုင္းတနသာၤရီတုိင္း အေနာက္ေျမက္ဘက္ အာသံျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္း လာအိုႏုိင္ငံႏွင္႕ ထိုင္းႏုိင္ငံအထိ နယ္ခ်ဲ.ခဲ႕ပါသည္။

၁၆ ရာစု အကုန္တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္သည္ ျမန္မာဘုရင္လက္ေအာက္သို႕ က်ဆုံးသြားခဲ႕ျပီး ေနာင္ႏွစ္ ၅၀ တြင္ တရုတ္မ်ား၏ လက္ေအာက္သို႕ ထပ္မံ၍ က်ရႈံးခဲ႕ျပီးေနာက္ ရွမ္းဘုရင္မင္း၏ အာဏာစက္ဆုံးခန္းတိုင္ခဲ႕ပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ရွမ္းျပည္နယ္သည္ သီးျခားတည္ရွိေၾကာင္းႏွင္႕ ယဥ္ေက်းမႈလည္းကြဲျပားေၾကာင္းကို တရုတ္ျမန္မာႏွင္႕ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျဗိတိသွ်အစိုးရကပင္ အသိအမွတ္ျပုခဲ႕ပါသည္။ အမွန္စင္စစ္ ေငြးစကၠဴမ်ားပင္လွ်င္ တစ္ခ်ိန္တြင္ အဂၤလိပ္၊ ရွမ္းႏွင္႕ ျမန္မာဘာသာျဖင္႕ ထုတ္ေဝခဲ႕ပါသည္။

၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ခ်ဳပ္ဆုိေသာ သမုိင္း၀င္ပင္လုံစာခ်ဳပ္သည္ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံႀကား ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ ျဗိတိသွ်ထံမွ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ႕ေသာ္လည္း ၄င္းေကာင္းဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒသည္ ကုလသမဂၢရုံးတြင္ ယခုခ်ိန္ထိရွိေနေသး၏။ ၄င္းဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအ ရ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ ၁၀ ႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္နယ္သည္ ခြဲထြက္ရန္ ခြင့္ျပဳထားသည္။ လူသည္ စုစည္း၍ ေနႏုိင္သကဲ႕သုိ႕ ခြဲထြက္ရာ၌လည္း ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါသည္။ အမွန္စင္စစ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ လႊတ္လပ္ေရးမရမီွ တစ္ႏွစ္ပါတ္လုံး ရွမ္းျပည္နယ္၏ ၀ါ၊ စိမ္း၊ နီ အေရာင္မ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ေသာ အလံသည္ လန္ဒန္ျမဳိ႕တြင္ ေလာဒ္ေဘာ့တြမ္ေလ ( Lord Bottomley ) အပါအ၀င္ ျဗိတိသွ် အစုိးရကုိယ္စားလွယ္မ်ား ေရွ႕ေမွာက္၌ ျဗိတိသွ် ယူနီယံ ဂ်က္အလံအား ျဖဳတ္ခ်ျပီး ရွမ္းျပည္နယ္အလံအား လႊင့္တင္ခဲ့သည္မွာ ျဗိတိသွ် အစုိးရ၏ ရွမ္းျပည္နယ္ အေပၚ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ပုံကုိ ေတြ႕ရသည္။

၁၉၅၂ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာစစ္တပ္သည္ ကူမင္တန္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားအား တုိက္ထုတ္ရန္ အေႀကာင္းျပလ်က္ ရွမ္းျပည္နယ္ကုိ က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္သိမ္းယူ ခဲ့ပါသည္။ ၁၀ ႏွစ္အႀကာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာစစ္တပ္သည္ တစ္ဖက္သတ္ အာဏာသိမ္းယူကာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုဆုိင္ရာ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ ဖ်က္သိမ္းခဲ့ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ရွမ္းျပည္နယ္သည္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ ၀င္ေရာက္က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပုိက္မႈႏွင့္ ဖိႏွိပ္မႈတုိ႕ကုိ ခုခံလ်က္တုိက္ပြဲ၀င္ရင္း မိမိတုိ႕ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာ လႊတ္လပ္ေသာ ျပည္နယ္အျဖစ္ ရပ္တည္ႏုိင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ပါသည္။

၁၉၉၆ ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းခုခံကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ - မုန္းတုိင္းတပ္မေတာ္ (MTA) ကုိ ခြန္ဆာ ဦးေဆာင္၍ ျမန္မာအစုိးရ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းႏွင့္ တိတ္တဆိတ္ ဆက္ႏြယ္ခဲ့ျပီး ေနာက္ ႏုိင္ငံေတာ္ျငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအ ဖြဲ႕လက္ထက္တြင္ လက္နက္ခ်ခဲ့ပါသည္။ သုိ႕ေသာ္လည္း ေျမာက္မ်ားစြာေသာ မုန္းတုိင္းတပ္မေတာ္ တပ္သားမ်ားသည္ လက္နက္ခ်ရန္ ျငင္းဆန္ျပီး ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းသုိ႕လည္းေကာင္း၊ ထုိင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္သုိ႕လည္းေကာင္း ေရႊ႕ေျပာင္းကာ အျခားခုခံတုိက္ခုိက္ေရးတပ္မ်ား ႏွင့္ ပူးေပါင္းမိခဲ့ပါသည္။ မၾကာမီအခ်ိန္တြင္ ၄င္း မပာာမိတ္တပ္သည္ ဖြဲ႕စည္းျပီးေနာက္ ၁၉၉၆ ေဖေဖၚဝါရီလတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္အလယ္ပိုင္းအထိ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခဲ႕ပါသည္။ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္တို႕သည္ ၄င္း ခုခံတိုက္ခိုက္ေရးတပ္မ်ားအား ရွမ္းျပည္သူလူထုအေနျဖင္႕ ကူညီေထာက္ပံ႕မႈ မျပဳႏုိင္ရန္ ျဖတ္ေတာက္ပစ္ျခင္း၊ ရွမ္းေက်းရြာ တစ္ရြာလုံးအား အတင္းအဓမၼေျပာင္းေရႊ႕ေစျခင္းျဖင့္ တုံ႕ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ၄င္းအစုိးရ၏ မူ၀ါဒမွာ ျပည္သူတုိ႕ အား ခြဲထုတ္ေရး၊ မိမိႏွစ္သက္သမွ်အတုိင္း ဖမး္ဆီးေရး၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ လူအေသသတ္ျခင္း၊ လုယက္ဖ်က္စီးျခင္း၊ မုဒိမ္း က်င့္ျခင္းႏွင့္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားအား ေပၚတာထမ္းေစျခင္းျဖင့္ ဓါးစာခံ ဘ၀သုိ႕ ေရာက္ရွိေစရန္ ယေန႕အခ်ိန္ထိ လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိေနပါသည္။

0 comments:

Post a Comment

 
 

Blogger


ေလာကဇာတ္ခံု ၊ ဤလူ့ဘံု၌
မ်ိဳးစံုကၾက ၊မာန္မာနႏွင့္

ငါကရာဇာ ၊ ငါဟာသူေဌး ၊ ငါပေဂးဟု

ငါေသြးတက္ၾကြ ၊လူ့ဗာလတို့ မ်ားလွျဖာျဖာ

အ၀ိဇၨာႏွင့္ ၊ တဏွာဘီလူး ၊ အေမွာင့္ပူး၍

က်ဴးက်ဴးေက်ာ္ေက်ာ္ ၊ ဂုဏ္ကိုေဖၚလွ်က္

ေမာ္ေမာ္ ေမာက္ေမာက္ ၊ ငါတစ္ေယာက္သာ

မိုးေအာက္တစ္လႊား ၊ ေရႊကိုယ္လားဟု

ထင္မွားမလြဲ ၊ သို့စဥ္စြဲလည္း ...........

ဇာတ္ပြဲျပီးက ၊ ေျပဖံုးခ်ေသာ္

သုဘရာဇာ ၊ ေျမေအာက္မွာပင္

ဘာသာလူမ်ိဳး ၊ ခ်ိန္မထိုးပဲ

ပုတ္သိုးခႏၶာ ၊ ျမဳပ္ရရွာသည္

ဘယ္မွာ ငါဟု ရွိအံ့နည္း ...... ။
.....