Pageshttp://www.mediafire.com/file/q0xk7cd1oh3f02r/%E1%80%9B%E1%80%90%E1%80%94%E1%80%AC%E1%80%9E%E1

Thursday, November 24, 2016

ခ်စ္ခ်စ္ ေပးတဲ့ စာ .............
ပန္းရနံ႔ေလး သင္းပ်ံ႕ေနတဲ႔ ပန္းခင္းလမ္းကို ေလွ်ာက္လမ္းခ်င္တယ္..
သာယာစိမ္းလမ္းၿပီး ေအးခ်မ္းတဲ႔ ဘဝခရီးလမ္းကိုေကာ..?
ေလွ်က္လမ္းခ်င္ၾကမယ္ေနာ္...
...ဒါေပမဲ႔ၾကင္နာသူေရ........ ကိုယ္ေလွ်ာက္လမ္းေနရတာ အထီးက်န္ အေဖၚမဲ႔တဲ႔
ေနြရင္ေတြလို ပူၿပင္းေၿခာက္ေတြ႔လြန္းပါရဲ႕..။
.. ေနၿမင္႔လာသည္မို႔ အပူခ်ိန္ေတြလည္း ၿမင္႔တက္လာခဲ႕တယ္..
ငါေလွ်ာက္လမ္းေနတဲ႔ ခရီးလမ္း တစ္ဝက္မွာ .. ပဝါၿဖဴေလးနဲ႔ ေခ်ြးသုပ္ရင္း
ေကာင္းကင္ၾကီးေပၚက ေနမင္းၾကီးကို ေမာ႔ၾကည္႕ရင္းေပါ႔... ေနမင္းဟာ
အလင္းေရာင္ကိုေပးသလို လိုအပ္ရင္ ေနြးေထြးတဲ႔
အေနြးဓါတ္ကိုလည္းေပးခဲ႔တယ္..။
ငါ႕ရင္္ေတြပူေလာင္ေနတဲ႔အခ်ိန္ ေနမင္းၾကီး ၿမင္႔တက္လာသည္မို႔... ငါ႕အသဲေတြ
ေလာင္က်ြမ္း သြားမတတ္ပူၿပင္းေနတာ တစ္ကယ္ပါ...။
ေနမင္းၾကီးရယ္ ငါ႕ကို သနားညွာတာလဲ႔ပါေနာ္လို႔ ေတာင္းပံရင္းနဲ႔....
ဟိုး......အေဝးမွာလမ္းၿမင္ေနရတယ္ မၾကာခင္ေရာက္ေတာ႔မဲ႔ လူမေနတဲ႔ 'အိမ္'
လူမေနတဲ႔အိမ္ေလးမို႔ အထီးက်န္ဆန္လြန္းလွပါတယ္... ၿခံဝင္းထည္းက
ဝါးရံုပင္ယံထက္မွာ ဥေၾသာ္ငွက္ငယ္ေလး လြမ္းေတးသီဆိုေနေလရဲ႔... ငါ႕ကိုမ်ား
ေစာင္းၿပီးသီဆိုေနလား ငွက္ငယ္ရယ္.... ။
..ေဒါက္.. ေဒါက္.. ေဒါက္..... ထမင္းစားရေအာင္ ကိုစိုင္းတဲ႔
တခါးေခါက္သံနဲ႔အတူ သူငယ္ခ်င္းရဲ႔အသံေၾကာင္႕ က်ေနာ္လန္႔နိုးလာခဲသည္မို႔
ဘုရားစဥ္ေပၚက နာရီၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ညေန ၃နာရီထိုးေနၿပီေလ... အိပ္ခန္းထဲမွာ
ေလအပူေပးစက္ဖြင္႔ထားတာေၾကာင္႔ စို႔ေနေသာ နဖူးေပၚမွ ေခ်ြးမ်ားသုပ္ရင္း
နာရီ နိုးစက္မွ ေအာ္ေနေသာ အသံသည္လည္း .... ..ဥေၾသာ္...... ဥေၾသာ္...
ဥေၾသာ္.... တဲ႔ ထပိတ္လိုက္မွ အသံ သိပ္သြားေတာ႔သည္...။
.................................................................
ေလေကာင္းေလသန္႔ရေစရန္ ၿပဴတင္းေပါက္ မွန္တခါး ဖြင္႔လိုက္သည္ႏွင္႔ .. ေရခဲ
ႏွင္းမုန္ နုနုေလးေတြ ... စိမ္႕ခနဲး ေလေအးေအးႏွင္႔အတူ
က်ေနာ္ခႏၵာကိုယ္တစ္ခုလံုး
ေအးၿမေစသည္ကအမွန္ပင္.....
ၿပဴတင္းေပါက္ အၿပင္ဖက္က ရွဴ႕ခင္းကို ဘယ္သူမွမခိုင္းဘဲ ၾကည္႔ေနသည္က
က်ေနာ္... ေကာင္းကင္ေပၚက စနိုးပြင္႔ ၿဖူၿဖဴေလးေတြ ၿပန္႔က်ဲးလာသည္..
ရိုးသံ က်ဲက်ဲ သစ္ပင္ေတြေပၚက သစ္ကိုင္းေတြေပၚမွာ စနိုးေတြေဖြးလို႔...
အိမ္ေခါင္မိုးေတြေပၚလည္း စနိုးေတြ....
လြမ္းလိုက္တာခ်ယ္ရီရယ္.............. လြန္ခဲ႔တဲ႔ ေဆာင္းက အိပ္မက္မမက္ခင္
ခ်ယ္၇ီ ေၿပာခဲ႔တဲ႔ စကား..... 'စိုင္း' .......... က်မေလ
အလုပ္မထြက္ခ်င္ေတာ႔ဘူး လခလည္းတိုးတယ္ နားရက္ရွည္ ခံစားခြင္႔လည္း
ရလာတယ္ရွင္႕.... တဲ႔... ။
ခ်ယ္၇ီေၿပာလိုက္ေသာစကား စိုင္း တစ္ေယာက္ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုး
အေမွာင္က်သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး သူ႕ေရွ႔က
ကြန္ပ်ဴတာေတာင္ၿမင္နိုင္စြမ္း မရွိ႔ေတာ႔ပါ.....
ဘယ္တတ္နိုင္မွာလည္းေလ ....
ေအ႕ေလ အသဲကြဲၿပီးလြမ္း က်န္ရစ္မွာက လြဲလို႔ ဘာတတ္နိုမွာမို႔လည္း .........။
ေနွာက္တစ္ေန႔ မနက္ဖန္ သူမလမ္းေခၚလိုက္သည္.................. စိုင္း......
gtalk မွ '..တံု'.... ဆိုေသာ အသံ မေမ်ာ္လင္႔ဘဲ ေတြ႔လိုက္ရသည္...
က်မဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီ .ရွင္႔.... တဲ႔..
......႔..... 'စိုင္း' ေႏွာက္ကို က်မလိုက္မယ္ေနာ္တဲ႔ ....... ဒီကမၻာ
ေလာကမွာ က်ေနာ္ေလာက္ေပ်ာ္မဲ႔သူရွိ႔ိ႔ပါမလား..?
က်ေနာ္နာရီနိုးစက္ေလးထည္းကိုလည္း ဥေၾသာ္ဆိုေသာအသံ အစား .. သာယာတဲ႔
ခ်ယ္ရီရဲ႔ အသံေလးထည္႔ထားလိုက္ေတာ႔သည္..။ ............................

0 comments:

Post a Comment

 
 

Blogger


ေလာကဇာတ္ခံု ၊ ဤလူ့ဘံု၌
မ်ိဳးစံုကၾက ၊မာန္မာနႏွင့္

ငါကရာဇာ ၊ ငါဟာသူေဌး ၊ ငါပေဂးဟု

ငါေသြးတက္ၾကြ ၊လူ့ဗာလတို့ မ်ားလွျဖာျဖာ

အ၀ိဇၨာႏွင့္ ၊ တဏွာဘီလူး ၊ အေမွာင့္ပူး၍

က်ဴးက်ဴးေက်ာ္ေက်ာ္ ၊ ဂုဏ္ကိုေဖၚလွ်က္

ေမာ္ေမာ္ ေမာက္ေမာက္ ၊ ငါတစ္ေယာက္သာ

မိုးေအာက္တစ္လႊား ၊ ေရႊကိုယ္လားဟု

ထင္မွားမလြဲ ၊ သို့စဥ္စြဲလည္း ...........

ဇာတ္ပြဲျပီးက ၊ ေျပဖံုးခ်ေသာ္

သုဘရာဇာ ၊ ေျမေအာက္မွာပင္

ဘာသာလူမ်ိဳး ၊ ခ်ိန္မထိုးပဲ

ပုတ္သိုးခႏၶာ ၊ ျမဳပ္ရရွာသည္

ဘယ္မွာ ငါဟု ရွိအံ့နည္း ...... ။
.....