ႏ်ဴးကလီယား

ႏ်ဴးကလီယား

ျမန္မာႏိူင္ငံရွိ အဝါေရာင္ကိတ္မုန္႔ ထုတ္လုပ္ႏိူင္ေသာ သတၱဳတြင္းမ်ားျပေျမပံု

ႏ်ဴးကလီယား(ႏ်ဴကလီယ)ဗံုးလုပ္ရန္အတြက္ ယူေရနီယမ္သတၱဳကို အသံုးျပဳသည္။ သို႔ေသာ္ သာမန္႐ိုး႐ိုး ယူေရနီယမ္ကို အသံုးျပဳ၍မရေပ။ ‘အိုင္ဆိုတုပ္’ ဟုေခၚေသာ ေရဒီယိုဓာတ္ႂကြမ်ဳိးကြဲမ်ားထဲမွ တစ္မ်ဳိးကိုသာ အသံုးျပဳရသည္။ ယူေရနီယမ္သည္ ျဒပ္စင္အမွတ္စဥ္ (၉၂) ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎အဏုျမဴထဲမွာ ပရိုတြန္(၉၂) လံုး၊ အီလက္ထရြန္ (၉၂) လံုးပါရွိသည္။ ယူေရနီယမ္ အိုင္ဆိုတုပ္ေတြထဲတြင္ သဘာဝအတိုင္း ေျမႀကီးထဲမွ အမ်ားဆံုး တူးေဖာ္ရရွိသည္မွာ ယူေရနီယမ္ ၂၃၈ (န်ဴထရြန္ ၁၄၆ လံုး) ျဖစ္ၿပီး သဘာ၀ယူေရနီယမ္ စုစုေပါင္း၏(၉၉.၂၈၄) ရာခိုင္ႏႈန္းပါရွိသည္။ ယူေရနီယမ္ ၂၃၅ (ႏ်ဴထရြန္ ၁၄၃ လံုး) သည္ သဘာဝသတၱဳ႐ိုင္းထဲတြင္ (၀.၇၁၁) ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ပါဝင္ပါသည္္။ ယူေရနီယမ္(၂၃၅) ျဖစ္ျဖစ္ ယူေရနီယမ္(၂၃၈) ျဖစ္ျဖစ္ ယူေရနီယမ္မွန္ရင္ သတၱဳ႐ိုင္းေတြသည္လည္း ေရဒီယိုဓာတ္ႂကြသည့္အတြက္ သတၱဳတြင္းတူးအလုပ္သမားမ်ား၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ကိုင္တြယ္ရေသာအလုပ္သမားမ်ား၊ စစ္သည္မ်ားအတြက္ အႏၲရာယ္ႀကီးမားလွပါသည္။
အဝါေရာင္ကိတ္မုန္႔ထုတ္လုပ္သည့္ စက္ရံုပံုစံငယ္

ႏ်ဴးကလီယားဗံုးလုပ္သည့္အခါ ယူေရနီယမ္ (၂၃၅) ကို သံုးရပါသည္။ သို႔မဟုတ္ ယူေရနီယမ္ (၂၃၈)ကို ပလူတုိနီယမ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲၿပီး သံုးႏိုင္ပါသည္။ (ဟီ႐ိုးရွီးမားၿမိဳ႕တြင္ က်ဲခ်ခဲ့ေသာ ႏ်ဴးကလီယားဗံုးသည္ ယူေရနီယမ္ (၂၃၅)ျဖင့္ လုပ္ထားျခင္း ျဖစ္ၿပီး နဂါစကီတြင္ က်ဲခ်ေသာ ႏ်ဴးကလီယားဗံုးသည္ ပလူတိုနီယမ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။) သို႔ေသာ္ ဒီဒုတိယနည္းအတြက္ ပလူတုိနီယမ္ကုိ အဏုျမဴဓာတ္ေပါင္းဖိုျဖင့္သာ ထုတ္လုပ္ရသျဖင့္ ပိုမိုခက္ခဲၿပီး အဆင့္ျမင့္သကဲ့သို႔ တန္ဖိုးလည္းႀကီးပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏ်ဴးကလီယားဗံုးကို ေစ်းႏံႈးသက္သာစြာျဖင့္ ထုတ္လုပ္လိုၾကသည့္ နည္းပညာအဆင့္နိမ့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ တိုင္းျပည္မ်ားအေနျဖင့္ ကနဦးအျဖစ္ ယူေရနီယမ္ (၂၃၅) မွတဆင့္ ႏ်ဴးကလီယားဗံုးကို အဓိကထုတ္လုပ္ၿပီး တခ်ိန္တည္းတြင္ ပလူတိုနီယမ္ကိုလည္း ျပဳလုပ္ႏိုင္ေအာင္ အဏုျမဴဓာတ္ေပါင္းဖို တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ ႀကိဳးစားရပါသည္။
အဝါေရာင္ကိတ္မုန္႔

ထို႔ေၾကာင့္ အဏုျမဴဓာတ္ေပါင္းဖို တည္ေဆာက္ဖို႔ျဖစ္ေစ၊ အဏုျမဴဗံုးလုပ္ဖို႔ျဖစ္ေစ အစကနဦးအေနျဖင့္ ယူေရနီယမ္ (၂၃၅) ထုတ္လုပ္ရန္ ဦးစြာႀကိဳးပမ္းရမွာျဖစ္ပါသည္္။ သဘာဝသတၱဳ႐ိုင္းထဲမွ အခ်ဳိးအစားအလြန္နည္းပါးစြာပါေသာ ယူေရနီယမ္ (၂၃၅) ကို စုယူႏိုင္ရန္အတြက္ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိသည့္အနက္မွ အထိေရာက္ဆံုး၊အသံုးအမ်ားဆံုးႏွင့္ စရိတ္အသက္သာဆံုးနည္းမွာ ဗဟိုဆြဲအားစက္မ်ားကိုအသံုးျပဳျခင္းဘဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဗဟိုဆြဲအား Centrifuge ၏ သေဘာတရားမွာ ေရႊက်င္ရာတြင္ အေလးဆမတူသည့္ သဲေတြ၊ေက်ာက္မ်ားမွ ေရႊကို စေကာဝိုင္း ဝိုင္းၿပီး ခြဲထုတ္ရသလိုပင္ျဖစ္သည္။
ဗဟိုဆြဲအားစက္

ေဆး႐ံုမ်ားတြင္ ေသြးစစ္ရာ ေသြးထဲတြင္ပါ၀င္ေသာ အမႈန္အမႊားအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ခြဲျခားႏိုင္ရန္ ဖန္ႁပြန္မ်ားအတြင္းထည့္ၿပီး ဗဟိုဆြဲအားစက္ထဲ ထည့္လွည့္ရပါသည္။ အေလးဆ အားျဖင့္ အနည္းငယ္(၁.၂၆ ရာခိုင္ႏႈန္း) သာကြာသည့္ (၂၃၈) ႏွင့္ (၂၃၅) ႏွစ္မ်ဳိးေရာေနျခင္းကို လက္ျဖင့္စေကာဝိုင္းသည္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာျမန္သည့္ စက္ျဖင့္ ေမႊ႔လိုက္သည္။ထိုအခါ ပိုေပါ့ေသာ(၂၃၅) က အေပၚ သို႔မဟုတ္ အလယ္တြင္ ေပၚတက္ကာစုစည္းပါသည္။ သဘာဝသတၱဳမႈန္မ်ားအနက္မွ (၀.၇) ရာခုိင္ႏႈန္းသာပါသည့္ (၂၃၅) ကို မ်ားမ်ားရရွိႏိုင္ေစရန္ ယူေရနီယမ္ဓာတ္ေငြ႔တို႔ကို ဆလင္ဒါ ႁပြန္လံုးရွည္ႀကီးအတြင္းသို႔ထည့္ၿပီး လွည့္လိုက္ေသာအခါ (၂၃၈) က ႁပြန္လံုးေဘးနံရံတြင္ ကပ္ၿပီး (၂၃၅) မ်ားကမူ အလယ္တြင္ လာေရာက္စုစည္းပါသည္။ အလယ္တြင္ စုေနသည့္ (၂၃၅) မ်ားကို ပိုက္မ်ားျဖင့္ စုပ္ထုတ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ႁပြန္လံုးရွည္မ်ားထဲသို႔ပို႕လႊတ္ကာ ဗဟိုဆြဲအားနည္းျဖင့္ ထပ္ခါထပ္ခါ စစ္ထုတ္စုယူရပါသည္။ အဏုျမဴဓာတ္ေပါင္းဖုိမ်ားတြင္ အသုံးျပဳရန္ (၂၃၅) ငါးရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔အထိ ျဖစ္လာရင္ သုံးလုိ႔ရၿပီး အဏုျမဴလက္နက္ ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ဆုိရင္ေတာ့ (၂၃၅) ကုိးဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္အထိ သန္႔စင္ဖုိ႔လုိတဲ့အတြက္ ဗဟုိဆြဲအား ဆလင္ဒါ ႁပြန္လုံးရွည္ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ လုိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗဟိုဆြဲအားစက္႐ံုမ်ားတြင္ ႁပြန္လံုးရွည္ႀကီးမ်ား ေထာင္ႏွင္႔ခ်ီ တပ္ဆင္ထားရသည့္ အတြက္ သိသာျမင္သာေလာက္ေအာင္ထင္ရွားေသာ စက္႐ံုႀကီးမ်ားကို မျဖစ္မေန တည္ေဆာက္ရပါသည္။ ထိုဗဟိုဆြဲအားစက္႐ံု မရွိပဲႏွင့္ အဏုျမဴဗံုးတစ္လံုးအား မည္သို႔မွ် မထုတ္လုပ္ႏိုင္ေပ။

ထိုသို႔ထုတ္လုပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ပထမဆံုးအဆင့္အေနျဖင့္ သတၱဳတြင္းမ်ားမွ တူးေဖာ္ရယူလာသည့္ ယူေရနီယမ္ေျမသားအ႐ိုင္းကို ႀကိတ္ခြဲၿပီး ဓာတုေဗဒနည္းပညာျဖင့္ သန္႔စင္အရည္ေဖ်ာ္ အေျခာက္ခံလိုက္သည့္အခါ ‘အဝါေရာင္ကိတ္မုန္႔’ Yellow Cake ဟုလူသိမ်ားသည့္ ဒုတိယဆင့္ သတၱဳ႐ိုင္းျဖစ္လာပါသည္။ ၄င္းအား ေနာက္တစ္ၾကိမ္ အက္ဆစ္၊ ဇဝက္သာ၊ ဟုိက္ၿဒိဳဂ်င္၊ ေအာက္ဆီဂ်င္တို႔ျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ ဓာတ္ျပဳေစၿပီးလွ်င္ ေနာက္ဆံုး၌ ယူေရနီယမ္ဟက္ဆာဖလို႐ိုဒ္ဓာတ္ေငြ႔ ရလာပါသည္။။ ထိုယူေရနီယမ္ ဓာတ္ေငြ႔အား အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ဗဟိုဆြဲအားႁပြန္လံုးမ်ားအတြင္းသို႔ထည့္ၿပီး ‘က်င္’ ယူရျခင္းျဖစ္သည္။
[ျပင္ဆင္ရန္​] ႏ်ဴးကလီယား လက္နက္
ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ နာဂါဆာကီ ႏ်ဴကလီးယာဗံုး ေပါက္ကြဲရာမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ မႈိပံု တိမ္တုိက္

ႏ်ဴးကလီယား လက္နက္ သည္ ေဖာက္ခြဲေရး ကရိယာ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ၄င္း၏ စြမ္းအင္ကုိ ျဖဴးရွင္း သုိ႔မဟုတ္ ျဖဴးရွင္း ႏွင့္ ဖစ္ရွင္း ေပါင္းျခင္းတုိ႔မွ ျဖစ္ေပၚေသာ ႏ်ဴးကလီယား ဓာတ္ျပဳျခင္း မွရွိသည္။ ၄င္းႏွစ္ခုစလံုးေသာ ဓာတ္ျပဳျခင္းမ်ားသည္ အဆမတန္ ရွိေသာ္ စြမ္းအင္မ်ားကုိ အလြန္ေသးငယ္ေသာ အရာဝတၳဳမွ ထြက္ေပၚလာၿပီး ကီလုိဂရမ္ တစ္ေထာင္မွ်သာရွိေသာ ေခတ္ေပၚ ႏ်ဴးကလီယား လက္နက္သည္ သာမန္ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ ေဖာက္ခြဲေရး ပစၥည္း တစ္ဗီလီရမ္ ကီလုိဂရမ္ ႏွင့္ညီမွ်သည္။ ေသးငယ္ေသာ ႏ်ဴးကလီယား လက္နက္ ကရိယာပင္ျဖစ္ပါေစ၊ သာမန္ ဗံုးထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ျပင္းထန္ၿပီး ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကုိ ေကာင္းစြာ ဖ်က္ဆီးႏုိင္သည္။ ထုိေၾကာင့္ ႏ်ဴးကလီယား လက္နက္ ကုိ အလံုးစံု ဖ်က္သံုးေရး လက္နက္ (weapons of mass destruction) ဟုေခၚၿပီး ၄င္း၏ အသံုးျပဳမႈကုိ ထိန္းခ်ဴပ္ထားကာ ႏုိင္ငံတကာ ေပၚလစီ မ်ားတြင္ အဓိက အျငင္းပြားရာျဖစ္သည္။
Retrieved from "http://wikimyanmar.co.cc/wiki/index.php?title=%E1%82%8F%E1%80%BA%E1%80%B4%E1%80%B8%E1%80%80%E1%80%9C%E1%80%AE%E1%80%9A%E1%80%AC%E1%80%B8"
Categories: ဓာတုေဗဒ | ႐ူပေဗဒ